Popołdnju dóstachmoj tunjeho wóznika, přećelneho nazhoniteho Serba ze strony, kiž je w połnym přeněmčowanju, štož bě tež na nim słyšeć, dokelž wón husto njetrjebawši němske słowa do swojeje serbskeje rozmołwy měšeše.

Z Mužakowa wulěćachmoj sej do wokolnych wsow Kobjelina (Köbeln), Zdźarow (Groß Särchen, dźensa Żarki Wielkie), Zdźarkow (Klein Särchen/Żarki Małe), Chwałojc (Quolsdorf/Chwaliszowice), Cybalina (Tschöpeln/Czaple) a Brunojc (Braunsdorf/Bronowice) a dojědźechmoj wot tam ze železnicu do Gródka.

W Brunojcach běchmoj so pola stareho serbskeho mužika, kotrehož na zahrodźe čapajo namakachmoj, chětro dołho zadźeržałoj; běše namaj zajimawe wobkedźbować, zo ma runje w Brunojcach mužakowšćina wšelake wotchilki a wosebitosće. Wosebje nadpadnje běše namaj, zo naju dźědk wukónčenje prěnjeje wosoby singulara prezensa přez nós wurjekowaše a k tomu hišće –m připowěšeše: lubujem, kupujem, zastanjem a tak dale. Tu měło so wšitko hišće z dobrej chwilu nadrobno přepytać. Rozžohnowawši so z dźědom do Mužakowskeho krasneho parka zastupichmoj a mějachmoj přez hodźinu hač do města. Bórze běše ćma; prěni raz w tutym parku ze swojimi wšelakimi pućemi a pućikami prěki a pódłu so bórze zabłudźichmoj a přez dwě hodźinje we błudźe wokoło honjachmoj nikoho njezetkajo, nihdźe kónca njenamakajo. 

Skónčnje wusłyšachmoj časnik na Mužakowskej wěži 11 hodźin bić, wobroćichmoj so a sahachmoj za tymi zwukami; za štwórć hodźiny stejachmoj před krasnym Mužakowskim hrodom, runje wobswětlenym wot schadźaceho měsačka. Dóńdźechmoj do naju hosćenca a spachmoj po tajkim błudźenju ćim lěpje. Ze rta wěsteho zastojnika, z kotrymž so tu rozmołwjach, słyšach to za njeho wjesołe wuznaće: “Das Wendentum schwindet hier immer mehr, nun haben wirs schon bis hinter Muskau eingedämmt!” Z tym wón měnješe Jabłońsku wosadu, kiž běše před něšto lětami němskeho fararja dóstała. Při tym pak wón wuzna, zo běše so tehdy, jako so přepytowaše, hač móže Jabłońska wosada němskeho duchowneho spomožnje trjebać, wupokazało, zo je na přikład w cyłym Jabłońcu (Gablenz) mjez 800 wobydlerjemi jeno 60 Němcow, to rěka ludźi, kiž su tež němskeje rěče derje mócni. Jich nowy němski farar spózna bórze, zo dyrbi serbsce móc, jeli chce tu někak z wužitkom skutkować. Tuž započa tež serbsce wuknyć, tak zo někotre serbske prědowanja čitać spyta, potom pak ćehnješe w lěće 1884 dale. Na jeho městno přińdźe zaso němski farar jako zastupnik, kiž tež serbsce wuknyć poča, tak zo je nětko drje nawuknył.

W Gródku wopušći mje mój towarš na dźeń, zo by přećela kantora Jordana w Popojcach wopytał; tuž ja sam dźenski wulět sčinich a wopytach wsy Sywik (Syjk/Graustein), Ruśi (Reuthen), Błobošojce (Bloischdorf), Łojow (Groß Luja), Železnu (Sellessen), Běłu (Bühlow), Bukow (Groß Buckow †) a Stšadow (Tšadow/Stradow †).